Burzyński Jan

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Wersja z dnia 19:02, 22 kwi 2021 autorstwa Danuta Trzcińska (dyskusja | edycje) (Opublikowanie)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jan Burzyński (ur. 8 czerwca 1908 r. w Chruślinie[1], zm. 20 czerwca 2003 r. w Zgierzu) – ksiądz prałat, kapelan Sióstr Urszulanek w Ozorkowie, szambelan papieski.

Urodził się w Chruślinie w rodzinie chłopskiej jako najstarsze dziecko z czwórki rodzeństwa, małżeństwa Mateusza Burzyńskiego i Franciszki z d. Szymańskiej. Uczęszczał do czteroletniej szkoły wiejskiej, a potem do Gimnazjum w Łowiczu.

Droga kapłańska

Po studiach w Seminarium Duchownym otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze łódzkiej z rąk pierwszego ordynariusza diecezji bp. Wincentego Tymienieckiego dnia 30 sierpnia 1931 r. Pracę jako wikariusz rozpoczął w parafii św. Jacka w Piotrkowie Trybunalskim. Po kilku miesiącach został przeniesiony do parafii Srock. Następnie pracował w Wolborzu, Kurowicach, Strońsku, w Pabianicach i w parafii Drużbice.
Po 3 latach studiów na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warszawskiego ks. Jan Burzyński w 1937 r. otrzymał stopień magistra teologii. Do 1940 r. pełnił funkcję prefekta w parafii św. Antoniego w Tomaszowie Mazowieckim. Lata okupacji hitlerowskiej przeżył jako kapelan w Uwielicach, w diecezji warszawskiej.
Podczas Powstania Warszawskiego stracił swego młodszego brata, Tadeusza[2] - kapłana, zmarłego w opinii świętości. Z pewnością śmierć Tadeusza Burzyńskiego[3] w pierwszych godzinach powstania 1 sierpnia 1944 r. miała wpływ na duchową postawę księdza Jana wobec świata i rzeczywistości. Po wojnie został prefektem gimnazjów Miklaszewskiej i Pętkorskiej w Łodzi, kapelanem Sióstr na Stokach, oraz moderatorem Sodalicji Młodzieży Żeńskiej.
W 1950 r. otrzymał nominację na spowiednika w Wyższym Seminarium Duchownym oraz objął jako administrator parafię Matki Bożej Różańcowej na Stokach w Łodzi. Po półrocznej administracji został tam wikariuszem. W latach 1952-1953 pełnił rolę kierownika duchowego Niższego Seminarium Duchownego w Łodzi.
W 1952 r. otrzymał nominację Obrońcy Węzła Małżeńskiego i Święceń Kapłańskich przy Sądzie Biskupim w Łodzi. Pełnił tę funkcję do 1979 r. W latach 1952-1969 pracował jako wikariusz w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Łodzi. W tym czasie był też członkiem Referatu Szkolnego, a w 1963 r. został mianowany tajnym Szambelanem Ojca Świętego Pawła VI, otrzymując godność prałata . W kwietniu 1969 r. objął funkcję kapelana Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego w Ozorkowie na Bugaju, gdzie pracował aż do śmierci. W latach 1972-1979 pełnił funkcję Diecezjalnego Ojca Duchownego. W latach 1979-1992 był Promotorem Sprawiedliwości Sądu Biskupiego w Łodzi. Przez 31 lat był ojcem duchownym dekanatu ozorkowskiego.
Zmarł 20 czerwca 2003 r., spoczął na cmentarzu Nowym w Ozorkowie obok innych ozorkowskich księży.

Źródła

ks. Jerzy Serwik, Wspomnienie o ks. prał. Janie Burzyńskim, Niedziela łódzka 1/2004

Oprac. Zdzisław Żerkowski

Przypisy

  1. Akt ur. nr 62 z 1908 r., par. Chruślin, pow. łowicki
  2. https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/tadeusz-burzynski,55643.html
  3. Dokładne relacje świadków okoliczności śmierci ks. Tadeusza Burzyńskiego rodzą głębsze refleksje: https://www.archidiecezja.lodz.pl/aktualnosci/2014/07/sluga-bozy-ks-tadeusz-burzynski-zyciorys-opis-meczenstwa-modlitwa