Buchwic Jan Ludwik
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Buchwic Jan Ludwik (ur. 19 grudnia 1903 r., zginął w Charkowie w 1940 r.), farmaceuta, ppor. artylerii rezerwy, dzierżawca apteki Weilów w Ozorkowie.
Biografia
Urodził się w Łodzi jako syn Bolesława i Eleonory z d. Kwiatkowskiej[1]. W 1922 r. ukończył Gimnazjum Humanistyczne Męskie w Łodzi, a następnie w 1933 r. Wydział Farmacji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zdobył tytuł mgr. farmacji.[2].
Po odbyciu szkolenia wojskowego podchorążych został mianowany 1 stycznia 1929 r. na stopień podporucznika ze starszeństwem. Dostał przydział wojskowy do 57 pap. [3] a następnie do 26 pal. [4], w którym odbywał ćwiczenia w l. 1930, 1933, 1935 i 1938 jako oficer zwiadowczy kawalerii[5]
W l. 30-tych XX w. dzierżawił aptekę Karola Weila w Ozorkowie przy ul. Józefa Piłsudskiego 2 (obecnie ul. Wyszyńskiego).
Zmobilizowany w sierpniu 1939 r. odbył szlak bojowy w wojnie obronnej Polski wraz ze swoim macierzystym 26 pułkiem. Dostał się do niewoli sowieckiej i trafił do obozu jenieckiego w Starobielsku.
Rozstrzelany w 1940 r. przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, został pochowany na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.
Upamiętniony tabliczką pośmiertną w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
