Borszyn: Różnice pomiędzy wersjami
(Korekta) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
| − | Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków.Na koniec 2015 r. liczyła 229 mieszkańców, areał gruntów stanowił | + | Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Na koniec 2015 r. liczyła 229 mieszkańców, areał gruntów stanowił 330,5 ha.<br /> |
| + | Od 1967 r. w Borszynie działa Koło Gospodyń Wiejskich. Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej. | ||
=Historia= | =Historia= | ||
| − | Osada pochodzi z środkowego okresu neolitu ( 4350-3350 p.n.e).W Borszynie występowały bogato zdobione amfory. Z późnego okresu neolitu pochodzą z tego terenu zabytki kultury ceramiki sznurkowej. Pierwsze wzmianki o Borszynie pojawiły się 22 VII 1391 r. W latach 1407-1417 był własnością synów | + | Osada pochodzi z środkowego okresu neolitu (4350-3350 p.n.e). W Borszynie występowały bogato zdobione amfory. Z późnego okresu neolitu pochodzą z tego terenu zabytki kultury ceramiki sznurkowej. Pierwsze wzmianki o Borszynie pojawiły się 22 VII 1391 r. W latach 1407-1417 był własnością synów Prędoty ze Śniatowy z rodu Łazęków i sędziego łęczyckiego. W XV-XVI w. nastąpiło rozdrobnienie działów pomiędzy właścicielami. W XVI w. wieś była w posiadaniu szlachty i w tym samym okresie powstał w Borszynie folwark. Do 1868 r. Borszyn był gminą wiejską. W XIX w. właścicielem majątku Borszyn był Dziekanowski. Jego córka wyszła za mąż za syna Ferdynanda Wernera, związanego z [[Cukrownia Leśmierz|Cukrownią w Leśmierzu]] i Leźnicą Wielką i wniosła mu w posagu Borszyn. <br /> |
| + | Według spisu miejscowości należących do guberni Kaliskiej z 1912 r. istniały 3 jednostki osadnicze o nazwie Borszyn i należących wówczas do gminy Tkaczew: Borszyn Kolonia i Borszyn folwark, Borszyn pod Solcą i Borszyn Kolonia po byłym folwarku. Właścicielem pierwszego Borszyna byli uwłaszczeni włościanie oraz Henryk i Maria Dąbrowscy, natomiast drugiego i trzeciego spółka bankowa.<ref>Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, ss.13, 17, 59.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==Przypisy== | ||
Wersja z 20:14, 16 lut 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Na koniec 2015 r. liczyła 229 mieszkańców, areał gruntów stanowił 330,5 ha.
Od 1967 r. w Borszynie działa Koło Gospodyń Wiejskich. Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.
Historia
Osada pochodzi z środkowego okresu neolitu (4350-3350 p.n.e). W Borszynie występowały bogato zdobione amfory. Z późnego okresu neolitu pochodzą z tego terenu zabytki kultury ceramiki sznurkowej. Pierwsze wzmianki o Borszynie pojawiły się 22 VII 1391 r. W latach 1407-1417 był własnością synów Prędoty ze Śniatowy z rodu Łazęków i sędziego łęczyckiego. W XV-XVI w. nastąpiło rozdrobnienie działów pomiędzy właścicielami. W XVI w. wieś była w posiadaniu szlachty i w tym samym okresie powstał w Borszynie folwark. Do 1868 r. Borszyn był gminą wiejską. W XIX w. właścicielem majątku Borszyn był Dziekanowski. Jego córka wyszła za mąż za syna Ferdynanda Wernera, związanego z Cukrownią w Leśmierzu i Leźnicą Wielką i wniosła mu w posagu Borszyn.
Według spisu miejscowości należących do guberni Kaliskiej z 1912 r. istniały 3 jednostki osadnicze o nazwie Borszyn i należących wówczas do gminy Tkaczew: Borszyn Kolonia i Borszyn folwark, Borszyn pod Solcą i Borszyn Kolonia po byłym folwarku. Właścicielem pierwszego Borszyna byli uwłaszczeni włościanie oraz Henryk i Maria Dąbrowscy, natomiast drugiego i trzeciego spółka bankowa.[1]
Przypisy
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, ss.13, 17, 59.
