Bałaga Zbigniew: Różnice pomiędzy wersjami
(Opublikowanie) |
m |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Zbigniew Bałaga''' (ur. 29 października 1930 r. w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 20 sierpnia 2005 r. w Ozorkowie) - nauczyciel wychowania fizycznego i przysposobienia obronnego w Liceum Ogólnokształcącym w Ozorkowie. | '''Zbigniew Bałaga''' (ur. 29 października 1930 r. w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 20 sierpnia 2005 r. w Ozorkowie) - nauczyciel wychowania fizycznego i przysposobienia obronnego w Liceum Ogólnokształcącym w Ozorkowie. | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | + | Był synem Stanisława i Marianny, pochodził z rodziny robotniczej. Naukę rozpoczął w 1937 r. w Szkole Podstawowej w Wyknie, pow. Brzeziny. Wojna przerwała na krótko jego edukację. W 1946 r. otrzymał świadectwo ukończenia Szkoły Podstawowej w Czerniewicach, pow. Rawa Mazowiecka i podjął naukę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Tomaszowie Mazowieckim. | |
W 1950 r. otrzymał świadectwo dojrzałości i nakaz pracy do Wydziału Oświaty w Rawie Mazowieckiej. Stamtąd skierowano go do Szkoły Podstawowej przy spółdzielni produkcyjnej w Wilkowicach. W okresie odbywania stażu w zawodzie uczestniczył w wielu kursach dokształcających, organizowanych głównie przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Łodzi.<br /> | W 1950 r. otrzymał świadectwo dojrzałości i nakaz pracy do Wydziału Oświaty w Rawie Mazowieckiej. Stamtąd skierowano go do Szkoły Podstawowej przy spółdzielni produkcyjnej w Wilkowicach. W okresie odbywania stażu w zawodzie uczestniczył w wielu kursach dokształcających, organizowanych głównie przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Łodzi.<br /> | ||
W l. 1952-1954 odbywał czynną służbę wojskową, najpierw w Komorowie, a potem w Torzynie Lubuskim. | W l. 1952-1954 odbywał czynną służbę wojskową, najpierw w Komorowie, a potem w Torzynie Lubuskim. |
Wersja z 07:17, 22 lut 2016
Zbigniew Bałaga (ur. 29 października 1930 r. w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 20 sierpnia 2005 r. w Ozorkowie) - nauczyciel wychowania fizycznego i przysposobienia obronnego w Liceum Ogólnokształcącym w Ozorkowie.
Biografia
Był synem Stanisława i Marianny, pochodził z rodziny robotniczej. Naukę rozpoczął w 1937 r. w Szkole Podstawowej w Wyknie, pow. Brzeziny. Wojna przerwała na krótko jego edukację. W 1946 r. otrzymał świadectwo ukończenia Szkoły Podstawowej w Czerniewicach, pow. Rawa Mazowiecka i podjął naukę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Tomaszowie Mazowieckim.
W 1950 r. otrzymał świadectwo dojrzałości i nakaz pracy do Wydziału Oświaty w Rawie Mazowieckiej. Stamtąd skierowano go do Szkoły Podstawowej przy spółdzielni produkcyjnej w Wilkowicach. W okresie odbywania stażu w zawodzie uczestniczył w wielu kursach dokształcających, organizowanych głównie przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Łodzi.
W l. 1952-1954 odbywał czynną służbę wojskową, najpierw w Komorowie, a potem w Torzynie Lubuskim.
29 października 1954 r. został przeniesiony do rezerwy i wrócił do macierzystej szkoły w Rawie Mazowieckiej.
10 listopada 1955 r. na mocy decyzji Kuratorium Oświaty i Wychowania w Łodzi został skierowany na stanowisko nauczyciela przysposobienia obronnego i wychowania fizycznego do Liceum Ogólnokształcącego w Ozorkowie.
Swoje umiejętności doskonalił na wakacyjnych kursach:
- 1953 - Nowy Sącz,
- 1956 - Drezdenko,
- 1957 - Gdańsk,
- 1958 i 1968 - Warszawa.
3 lutego 1959 r. został mianowany nauczycielem szkół średnich w zakresie przysposobienia obronnego.
Dzięki jego zaangażowaniu młodzież z LO w Ozorkowie uzyskała:
- I miejsce w województwie w konkursie „Sprawni jak żołnierze” (1979),
- I miejsce w kraju w konkursie "Sprawni jak żołnierze" (1980),
- I miejsce w województwie w zawodach szkolnych drużyn sanitarnych (1980).
Oprócz pracy zawodowej był równie zaangażowany w pracę społeczną na rzecz obronności kraju.
W Liceum Ogólnokształcącym przepracował 30 lat, ucząc 3 pokolenia ozorkowian. Na emeryturę przeszedł 1 września 1985 r. Zmarł 20 sierpnia 2005 r., został pochowany na cmentarzu Nowym w Ozorkowie.
Praca społeczna
- Członek Zarządu Miejskiego LOK i PCK
- Komendant Obrony Cywilnej w Ozorkowie
Odznaczenia, medale, nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1982
- Medal 40-lecia Polski Ludowej 1984
- Złoty Krzyż Zasługi 1975
- Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju 1967
- Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju 1973
- Honorowa Odznaka PCK 1969, 1971
- Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Łodzi 1974, 1980
Oprac. Jolanta Sęczkowska