==Biografia==
Był synem Wojciecha Błaszczyka i Józefy z d. Pachnowskiej. Wraz z rodzicami wysiedlony przez Niemców 18 czerwca 1940 r., przebywał w obozie przesiedleńczym w Konstantynowie Łódzkim, skąd był deportowany do Generalnego Gubernatorstwa na roboty przymusowe w gospodarstwie Niemca Aleksandra Arendta w Gozdawie, gmina Sienno, województwo radomskie (1941-1944).
Po wojnie ukończył Szkołę Podstawową w Parzęczewie oraz Liceum Pedagogiczne w Łęczycy (1950) , uzyskując tytuł nauczyciela szkół powszechnych. W latach l. 1959-1964 studiował historię na Wydziale Filologiczno – Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W 1980 r. ukończył studia podyplomowe z historii na Uniwersytecie Łódzkim oraz opublikował pracę „Rolnictwo polskie w latach 1947-1955” (w Acta Universitstis Lodziensis).
==Praca==