392
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
Urodziła się jako córka Edwarda Pietrasiewicza i Zofii Emilii z d. Paciorkowskiej. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. studiowała literaturę francuską w Grenoble (Francja) na Université Stendhal, gdzie poznała swojego męża. Tam przyszły na świat dwie z trzech córek. W 1932 r. powróciła do Ozorkowa, gdzie jej ojciec, [[Pietrasiewicz Edward|Edward Pietrasiewicz]] pracował jako notariusz.
W czasie wojny Zofia Amoretti zaopiekowała się dzieckiem kobiety osadzonej w więzieniu. Niemcy dowiedzieli się o tym, odebrali dziecko i wywieźli je do III Rzeszy. Po wyzwoleniu Ozorkowa w styczniu 1945 r. kobieta ta kłamliwie zadenuncjowała męża Zofii Amoretti, na skutek czego został aresztowany przez NKWD i zesłany na Syberię na 11 lat. Zofia Amoretti zmuszona była podjąć pracę, aby utrzymać siebie i trzy córki, które doprowadziła do ukończenia studiów wyższych. Każda z nich ukończyła studia wyższe.
Początkowo uczyła jęz. francuskiego w gimnazjum mieszczącym się w budynku tzw. „Metalówki”. Udzielała również prywatnych lekcji, czasami do późna w nocy. W l.1945–1968 była zatrudniona w Szkole Podstawowej nr 4. Z czasem, gdy wycofano ze szkół jęz. francuski, nauczała jęz. rosyjskiego aż do końca swej pracy zawodowej. Po tragicznej śmierci męża w styczniu 1990 r. przebywała u córek. Zmarła w Miliczu w setnym roku życia w ich obecności. Pochowana została na starym cmentarzu Starym w Ozorkowie, koło obok swego męża.
==Galeria zdjęć==
