Żórawski Bogusław: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe hasło) |
(Wprowadzenie treści do hasła) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | |
+ | |||
+ | '''Bogusław Modest Żórawski''' vel Bogusław Modestowicz vel Andrew Rogal pseud.: „Mistral”, „Tajfun”, „Miron” (ur. 15 czerwca 1902 r. w Ozorkowie, zm. 17 lipca 1973 r. pod Poznaniem) – oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, kapitan marynarki wojennej czasu wojny, cichociemny. | ||
+ | |||
+ | W 1922 roku ukończył Wydział Nawigacyjny Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie. Do 1939 r. był kierownikiem wydziału i członkiem rady pedagogicznej tej szkoły. W lipcu 1939 r. wyruszył w rejs do Brazylii, skąd przybył do Wielkiej Brytanii jako podporucznik Marynarki Handlowej. Został wcielony do marynarki wojennej. Przez 7 miesięcy pracował jako m.in. zastępca kierownika placówki wywiadu morskiego w Oranie. | ||
+ | |||
+ | Będąc na terenie Anglii zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł szkolenie wywiadowcze w Polskiej Szkole Wywiadu (pod kamuflażem Oficerskiego Kursu Doskonalenia Administracji Wojskowej, OKDAW). Po konspiracyjnym przeszkoleniu w zakresie wywiadu został zaprzysiężony 22 kwietnia 1943 r. w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Odbył 10-miesięczną praktykę w Centrali Wywiadu Morskiego. Zrzutu dokonano w nocy z 16 na 17 września 1943 r. w ramach akcji „Neon 2” dowodzonej przez kpt. naw. Antoniego Freyera (zrzut na placówkę odbiorczą „Wieszak” położoną 14 km na południowy wschód od Mińska Mazowieckiego). W czasie lądowania Żórawski doznał złamania kości śródstopia. Po aklimatyzacji w Warszawie, w maju dostał przydział do Ekspozytury „Lombard” (wywiad ofensywny) Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego sztabu Komendy Głównej AK na stanowisko zastępcy kierownika i szefa inspektoratu sieci wywiadowczych ds. morskich. | ||
+ | |||
+ | W czasie powstania warszawskiego został aresztowany przez Niemców, uciekł z transportu do Krakowa, gdzie został ponownie ujęty w czasie łapanki i wywieziony na roboty do Niemiec. Po uwolnieniu zameldował się 29 kwietnia 1945 r. w oddziałach francuskich, a następnie 19 sierpnia zgłosił się w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Pozostał na emigracji, mieszkał w Wielkiej Brytanii i prawdopodobnie w Stanach Zjednoczonych. W 1969 r. wrócił do Polski. 4 lata później zginął w wypadku samochodowym pod Poznaniem. | ||
+ | |||
+ | Był autorem wspomnień pt. Grunt to upór w książce pt. pt. Drogi cichociemnych... (wyd. I, II, III, Veritas, Londyn, 1954, 1961, 1972, Bellona, Warszawa, 1993, 2008). | ||
+ | |||
+ | <small>Oprac. '''''Paweł Andrzej Górny''''' ''i'' '''''Zdzisław Żerkowski'''''</small> | ||
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 18:09, 15 lip 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Bogusław Modest Żórawski vel Bogusław Modestowicz vel Andrew Rogal pseud.: „Mistral”, „Tajfun”, „Miron” (ur. 15 czerwca 1902 r. w Ozorkowie, zm. 17 lipca 1973 r. pod Poznaniem) – oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, kapitan marynarki wojennej czasu wojny, cichociemny.
W 1922 roku ukończył Wydział Nawigacyjny Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie. Do 1939 r. był kierownikiem wydziału i członkiem rady pedagogicznej tej szkoły. W lipcu 1939 r. wyruszył w rejs do Brazylii, skąd przybył do Wielkiej Brytanii jako podporucznik Marynarki Handlowej. Został wcielony do marynarki wojennej. Przez 7 miesięcy pracował jako m.in. zastępca kierownika placówki wywiadu morskiego w Oranie.
Będąc na terenie Anglii zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł szkolenie wywiadowcze w Polskiej Szkole Wywiadu (pod kamuflażem Oficerskiego Kursu Doskonalenia Administracji Wojskowej, OKDAW). Po konspiracyjnym przeszkoleniu w zakresie wywiadu został zaprzysiężony 22 kwietnia 1943 r. w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Odbył 10-miesięczną praktykę w Centrali Wywiadu Morskiego. Zrzutu dokonano w nocy z 16 na 17 września 1943 r. w ramach akcji „Neon 2” dowodzonej przez kpt. naw. Antoniego Freyera (zrzut na placówkę odbiorczą „Wieszak” położoną 14 km na południowy wschód od Mińska Mazowieckiego). W czasie lądowania Żórawski doznał złamania kości śródstopia. Po aklimatyzacji w Warszawie, w maju dostał przydział do Ekspozytury „Lombard” (wywiad ofensywny) Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego sztabu Komendy Głównej AK na stanowisko zastępcy kierownika i szefa inspektoratu sieci wywiadowczych ds. morskich.
W czasie powstania warszawskiego został aresztowany przez Niemców, uciekł z transportu do Krakowa, gdzie został ponownie ujęty w czasie łapanki i wywieziony na roboty do Niemiec. Po uwolnieniu zameldował się 29 kwietnia 1945 r. w oddziałach francuskich, a następnie 19 sierpnia zgłosił się w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Pozostał na emigracji, mieszkał w Wielkiej Brytanii i prawdopodobnie w Stanach Zjednoczonych. W 1969 r. wrócił do Polski. 4 lata później zginął w wypadku samochodowym pod Poznaniem.
Był autorem wspomnień pt. Grunt to upór w książce pt. pt. Drogi cichociemnych... (wyd. I, II, III, Veritas, Londyn, 1954, 1961, 1972, Bellona, Warszawa, 1993, 2008).
Oprac. Paweł Andrzej Górny i Zdzisław Żerkowski