Śliwniki

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 97 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 77,6 ha. W 1983 r. w Śliwnikach powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Na wsi swoje siedziby mają dwie firmy zajmujące się transportem pasażerskim i wynajmem autokarów „Stojeccy” i „Aura”. Wieś posiada bogaty drzewostan, wśród którego na wyróżnienie zasługuje wiekowa lipa drobnolistna, pomnik przyrody. Śliwniki należą do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.

Historia

Śliwniki należały w drugiej połowie XIV i początkach XV w. do Łazęków. Dziedziczyli po nim synowie Adam z Bełdowa i Icek (zapewne z Zelgoszczy), ale wieś przeszła w posiadanie ich stryja Wszebora z Piaskowic, cześnika łęczyckiego (1355-1390). Jego córka Dobachna w 1412 r. sprzedała Śliwniki i Wytrzyszczki Wojciechowi z Parzęczewa herbu Rola, sprawującemu kilka urzędów, w tym cześnika łęczyckiego. Dobra te pozostawały w ręku jego potomków, między innymi wnuka Wojciecha Gledzianowskiego z Parzęczewa. Część tych dóbr dziedziczył po swej matce Jadwidze, wnuczce cześnika Wojciecha, Adam Baran z Parzęczewa. Po śmierci Adama Barana z Parzęczewa dobra te powróciły do Roliców. Podział majętności w 1507 r. przeprowadzili Wojciech Gledzianowski z Parzęczewa, kasztelan brzeziński i Bartłomiej Ostrowski, jego bratanek stryjeczny. Wsie Śliwniki i Wytrzyszczki otrzymał Bartłomiej. Następnie dobra te przeszły w posiadanie innej rodziny tego herbu, a mianowicie Puczków. W 1555 r. bracia Puczkowie z Nędzerzewa przeprowadzili podział majątkowy i w jego następstwie Kasper Puczek otrzymał wsie Węglewice, Śliwniki i Wytrzyszczki. W jego ręku Śliwniki i Wytrzeszczki znajdowały się także w 1576 r. Następnie właścicielką wsi Śliwniki była Dorota Rogozińska. W latach 40 XVII w. dobra Śliwniki, Sierpów i Konary posiadała córka Jana Szymona Szczawińskiego, Barbara Domicela. Dobra ozorkowsko-strzeblewskie, w skład których wchodziły Śliwniki i Wróblew, powróciły do rąk Szczawińskich na mocy dekretu Trybunału Koronnego z 1734 r. Kolejnym właścicielem Śliwnik w 1790 r. był Bogumił Grabowski. Rejestry poborowe z XVII w. odnotowały w Śliwnikach działający młyn. W 1827 r. Śliwniki miały 12 domów mieszkalnych i 120 mieszkańców. W Śliwnikach istniał folwark. Dane z 1873 r. i 1912 r. podają, że areał wynosił 497 mórg, czyli 278,32 ha. Folwark składał się z gruntów ornych, ogrodów, łąk, pastwisk i 18 mórg nieużytków rolnych. Znajdowały się w nim 3 budynki murowane i 13 drewnianych. W 1912 r. właścicielem folwarku był Władysław Pędzicki. Śliwniki (wieś i folwark) należały do gminy Chociszew Aleksandria , a od 1954 r. Śliwniki wieś podlegała pod Gromadzką Radę Narodową w Solcy Wielkiej.[1]

Oprac.Mirosława Walc

Przypis

  1. Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s.13, 27, 27, 36, 41,48,77.