Wierucki Stefan Mieczysław: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Biografia) |
|||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 9: | Linia 9: | ||
==Droga sportowa== | ==Droga sportowa== | ||
Już w szkole podstawowej zetknął się ze sportową rywalizacją i boksem. Kierownikiem Szkoły Podstawowej nr 4 był zwolennik wychowania przez sport, miłośnik boksu, p. Marian Szajner. Na lekcjach WF chłopcy chętnie próbowali swoich sił w boksie pod nadzorem p. Szajnera, zachowując przy tym podstawowe zasady sztuki pięściarskiej. Talent Mietka odkrył miłośnik tego sportu Kazimierz Wojtczak i ulokował go w sekcji bokserskiej. Trenerem boksu w RKS<ref>RKS – Robotniczy Klub Sportowy</ref> Bzura był wówczas Włodzimierz Muszyński, a w tajniki tej sztuki walki wtajemniczał Mieczysława jego starszy, doświadczony kolega Kazimierz Graczyk. Niebawem Mietek Wierucki został bokserem z kartą zawodnika po wygranej w turnieju tzw. Pierwszego Kroku Bokserskiego w Ozorkowie, pokonując Grzesiaka swoją szybkością i unikiem ciosów wyższego wzrostem przeciwnika. Do tej ważnej walki przygotował Mietka i mu sekundował Tadeusz Stasiak. | Już w szkole podstawowej zetknął się ze sportową rywalizacją i boksem. Kierownikiem Szkoły Podstawowej nr 4 był zwolennik wychowania przez sport, miłośnik boksu, p. Marian Szajner. Na lekcjach WF chłopcy chętnie próbowali swoich sił w boksie pod nadzorem p. Szajnera, zachowując przy tym podstawowe zasady sztuki pięściarskiej. Talent Mietka odkrył miłośnik tego sportu Kazimierz Wojtczak i ulokował go w sekcji bokserskiej. Trenerem boksu w RKS<ref>RKS – Robotniczy Klub Sportowy</ref> Bzura był wówczas Włodzimierz Muszyński, a w tajniki tej sztuki walki wtajemniczał Mieczysława jego starszy, doświadczony kolega Kazimierz Graczyk. Niebawem Mietek Wierucki został bokserem z kartą zawodnika po wygranej w turnieju tzw. Pierwszego Kroku Bokserskiego w Ozorkowie, pokonując Grzesiaka swoją szybkością i unikiem ciosów wyższego wzrostem przeciwnika. Do tej ważnej walki przygotował Mietka i mu sekundował Tadeusz Stasiak. | ||
− | Wychowanek RKS Bzura Ozorków wykazywał się nie tylko talentem, ale i solidnym, systematycznym wysiłkiem treningowym. Występując w turniejach dotarł na szczyt zdobywając tytuł Mistrza Polski juniorów w swojej wadze 29 lipca 1959 roku w Cetniewie. Po tym zwycięstwie powołany został do reprezentacji Polski<ref>Paweł Andrzej Górny, Historia boksu w Ozorkowie, w: Wiadomości Ozorkowskie | + | Wychowanek RKS Bzura Ozorków wykazywał się nie tylko talentem, ale i solidnym, systematycznym wysiłkiem treningowym. Występując w turniejach, dotarł na szczyt, zdobywając tytuł Mistrza Polski juniorów w swojej wadze 29 lipca 1959 roku w Cetniewie. Po tym zwycięstwie powołany został do reprezentacji Polski<ref>Paweł Andrzej Górny, ''Historia boksu w Ozorkowie'', [w:] Wiadomości Ozorkowskie 2017, nr 20, s. 6</ref>. |
W swojej karierze był następnie zawodnikiem klubów: Widzew Łódź i Stal Konin. | W swojej karierze był następnie zawodnikiem klubów: Widzew Łódź i Stal Konin. | ||
W l. 60. XX w. ukończył kurs trenerski w Ośrodku Szkoleniowym w Cetniewie<ref>Centralny Ośrodek Sportu – Ośrodek Przygotowań Olimpijskich Cetniewo znajduje się w jednej z dzielnic miasta Władysławowo nad Bałtykiem.</ref>. | W l. 60. XX w. ukończył kurs trenerski w Ośrodku Szkoleniowym w Cetniewie<ref>Centralny Ośrodek Sportu – Ośrodek Przygotowań Olimpijskich Cetniewo znajduje się w jednej z dzielnic miasta Władysławowo nad Bałtykiem.</ref>. | ||
− | W l. 1967-1969 był trenerem w RKS Bzura, szkoląc kolejne pokolenie pięściarzy . | + | W l. 1967-1969 był trenerem w RKS Bzura, szkoląc kolejne pokolenie pięściarzy. |
− | Natomiast w l. 1983-1986 był asystentem trenera sekcji bokserskiej juniorów – Leszka Borkowskiego w rodzimym RKS Bzura. | + | Natomiast w l. 1983-1986 był asystentem trenera sekcji bokserskiej juniorów – Leszka Borkowskiego w rodzimym RKS Bzura.<br> |
− | W 1988 r. został uhonorowany medalem Zasłużony dla | + | |
− | O zasługach Stefana Mieczysława Wieruckiego dla sportu świadczy także | + | W 1988 r. został uhonorowany medalem Zasłużony dla Sportu Łódzkiego. O zasługach Stefana Mieczysława Wieruckiego dla sportu świadczy także notka biograficzna w Leksykonie Boksu<ref>Piotr Osmólski, ''Leksykon Boksu'', Wyd. Sport i Turystyka, 1989</ref>, w którym zamieszczono biogramy niewielu ozorkowskich pięściarzy. |
==Źródła== | ==Źródła== | ||
− | * | + | * Paweł Andrzej Górny, ''Sylwetki ozorkowskich bokserów : Stefan Mieczysław Wierucki''. [w:] Wiadomości Ozorkowskie 2018, nr 11, s. 6 i nr 12, s. 6 |
* Biuletyn wydany z okazji 50 lat istnienia Klubu Sportowego Bzura, Ozorków 1998 | * Biuletyn wydany z okazji 50 lat istnienia Klubu Sportowego Bzura, Ozorków 1998 | ||
Linia 35: | Linia 35: | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Encyklopedia]] |
[[Kategoria:Ludzie]] | [[Kategoria:Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 15:18, 30 mar 2021
Stefan Mieczysław Wierucki (ur. w 1941 r., zm. w 2009 r.) – bokser, mistrz Polski juniorów, trener.
Spis treści
Biografia
Stefan Mieczysław Wierucki, używający imienia Mieczysław, urodził się na Kresach Wschodnich w 1941 r. Po zakończeniu II wojny światowej, w ramach procesów repatriacyjnych jego rodzina została przesiedlona do Ozorkowa. Rodzice w zamian za utracone mienie i gospodarstwo rolne otrzymali przydział ziemi i dom przy ul. Maszkowskiej. Stefan Mieczysław uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 4, natomiast maturę zdobył w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Zgierzu. Przez wiele lat był pracownikiem biurowym w Spółdzielni Kółek Rolniczych[1] w Ozorkowie. W wyniku urazów fizycznych doznanych w boksie przyznano mu I grupę inwalidzką i otrzymał rentę. Do końca życia mieszkał przy ul. Maszkowskiej.
Zmarł w wieku 68 lat, w marcu 2009 r. Zgodnie z wolą rodziny został pochowany na cmentarzu w Łodzi przy ul. Szczecińskiej.
Droga sportowa
Już w szkole podstawowej zetknął się ze sportową rywalizacją i boksem. Kierownikiem Szkoły Podstawowej nr 4 był zwolennik wychowania przez sport, miłośnik boksu, p. Marian Szajner. Na lekcjach WF chłopcy chętnie próbowali swoich sił w boksie pod nadzorem p. Szajnera, zachowując przy tym podstawowe zasady sztuki pięściarskiej. Talent Mietka odkrył miłośnik tego sportu Kazimierz Wojtczak i ulokował go w sekcji bokserskiej. Trenerem boksu w RKS[2] Bzura był wówczas Włodzimierz Muszyński, a w tajniki tej sztuki walki wtajemniczał Mieczysława jego starszy, doświadczony kolega Kazimierz Graczyk. Niebawem Mietek Wierucki został bokserem z kartą zawodnika po wygranej w turnieju tzw. Pierwszego Kroku Bokserskiego w Ozorkowie, pokonując Grzesiaka swoją szybkością i unikiem ciosów wyższego wzrostem przeciwnika. Do tej ważnej walki przygotował Mietka i mu sekundował Tadeusz Stasiak.
Wychowanek RKS Bzura Ozorków wykazywał się nie tylko talentem, ale i solidnym, systematycznym wysiłkiem treningowym. Występując w turniejach, dotarł na szczyt, zdobywając tytuł Mistrza Polski juniorów w swojej wadze 29 lipca 1959 roku w Cetniewie. Po tym zwycięstwie powołany został do reprezentacji Polski[3].
W swojej karierze był następnie zawodnikiem klubów: Widzew Łódź i Stal Konin.
W l. 60. XX w. ukończył kurs trenerski w Ośrodku Szkoleniowym w Cetniewie[4].
W l. 1967-1969 był trenerem w RKS Bzura, szkoląc kolejne pokolenie pięściarzy.
Natomiast w l. 1983-1986 był asystentem trenera sekcji bokserskiej juniorów – Leszka Borkowskiego w rodzimym RKS Bzura.
W 1988 r. został uhonorowany medalem Zasłużony dla Sportu Łódzkiego. O zasługach Stefana Mieczysława Wieruckiego dla sportu świadczy także notka biograficzna w Leksykonie Boksu[5], w którym zamieszczono biogramy niewielu ozorkowskich pięściarzy.
Źródła
- Paweł Andrzej Górny, Sylwetki ozorkowskich bokserów : Stefan Mieczysław Wierucki. [w:] Wiadomości Ozorkowskie 2018, nr 11, s. 6 i nr 12, s. 6
- Biuletyn wydany z okazji 50 lat istnienia Klubu Sportowego Bzura, Ozorków 1998
Galeria zdjęć
Oprac. Leszek Kukuła i Zdzisław Żerkowski
Przypisy
- ↑ Wg Encyklopedii PWN spółdzielnia kółek rolniczych (SKR) to forma spółdzielni (w Polsce od 1973 r.), zrzeszająca kółka rolnicze oraz osoby fizyczne w celu świadczenia usług, m.in. z zakresu mechanizacji i chemizacji rolnictwa, transportu, naprawy maszyn dla rolników indywidualnych. Niektóre SKR zajmują się także produkcją rolną, produkcją prostych narzędzi i maszyn rolniczych oraz prowadzą działalność pozarolniczą (np. usługi budowlane, transport); w 2002 było w Polsce 2150 SKR.
- ↑ RKS – Robotniczy Klub Sportowy
- ↑ Paweł Andrzej Górny, Historia boksu w Ozorkowie, [w:] Wiadomości Ozorkowskie 2017, nr 20, s. 6
- ↑ Centralny Ośrodek Sportu – Ośrodek Przygotowań Olimpijskich Cetniewo znajduje się w jednej z dzielnic miasta Władysławowo nad Bałtykiem.
- ↑ Piotr Osmólski, Leksykon Boksu, Wyd. Sport i Turystyka, 1989