Konary: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
=Historia= | =Historia= | ||
Najstarsza księga sądowa łęczycka zawiera pierwszą wiadomość o tej miejscowości z datą 12 marca 1387 r. Z pewnością Konary istniały już w okresie wczesnośredniowiecznym. | Najstarsza księga sądowa łęczycka zawiera pierwszą wiadomość o tej miejscowości z datą 12 marca 1387 r. Z pewnością Konary istniały już w okresie wczesnośredniowiecznym. | ||
− | Była to osada służebna specjalizującą się w gospodarce hodowlanej. Dziedzicami wsi na przełomie XIV i XV w. byli Mikołaj i jego bratanek Dobiesław. W 1417 r. sprzedali oni tę osadę Mikołajowi z Oporowa herbu Sulima, podkomorzemu wojewodzie łęczyckiemu. W XVI w właścicielem dóbr był Kasztelan brzeziński Lampart Zakrzyński, a od 1576 r. Piotr Swierzyński. W początkach XVII w. Konary i Sierpów dzieliły wspólne losy pod względem własnościowym. Właścicielami dóbr byli w kolejności Sierakowscy, Lubomirska, Stokowscy herbu Jelita. W Konarach już w XVI w. istniały wieś i folwark. Pod koniec XIX w. folwark posiadał 1 dom mieszkalny i 31 mieszkańców, a wieś 7 domów, 83 mieszkańców. W 1912 r. właścicielem majątku był Ryszard Desselberger.<ref>Gmina Ozorków. Historia i | + | Była to osada służebna specjalizującą się w gospodarce hodowlanej. Dziedzicami wsi na przełomie XIV i XV w. byli Mikołaj i jego bratanek Dobiesław. W 1417 r. sprzedali oni tę osadę Mikołajowi z Oporowa herbu Sulima, podkomorzemu wojewodzie łęczyckiemu. W XVI w właścicielem dóbr był Kasztelan brzeziński Lampart Zakrzyński, a od 1576 r. Piotr Swierzyński. W początkach XVII w. Konary i Sierpów dzieliły wspólne losy pod względem własnościowym. Właścicielami dóbr byli w kolejności Sierakowscy, Lubomirska, Stokowscy herbu Jelita. W Konarach już w XVI w. istniały wieś i folwark. Pod koniec XIX w. folwark posiadał 1 dom mieszkalny i 31 mieszkańców, a wieś 7 domów, 83 mieszkańców. W 1912 r. właścicielem majątku był Ryszard Desselberger.<ref>''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s.18, 24, 37, 62.</ref> |
==Przypis== | ==Przypis== | ||
[[Kategoria:Encyklopedia]] | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
[[Kategoria:Miejsca]] | [[Kategoria:Miejsca]] |
Wersja z 13:03, 4 mar 2016
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Na koniec 2015 r. liczyła 137 mieszkańców. Grunty rolne wynoszą 297 ha. Konary należą do parafii Św. Andrzeja Apostoła w Łęczycy.
Historia
Najstarsza księga sądowa łęczycka zawiera pierwszą wiadomość o tej miejscowości z datą 12 marca 1387 r. Z pewnością Konary istniały już w okresie wczesnośredniowiecznym. Była to osada służebna specjalizującą się w gospodarce hodowlanej. Dziedzicami wsi na przełomie XIV i XV w. byli Mikołaj i jego bratanek Dobiesław. W 1417 r. sprzedali oni tę osadę Mikołajowi z Oporowa herbu Sulima, podkomorzemu wojewodzie łęczyckiemu. W XVI w właścicielem dóbr był Kasztelan brzeziński Lampart Zakrzyński, a od 1576 r. Piotr Swierzyński. W początkach XVII w. Konary i Sierpów dzieliły wspólne losy pod względem własnościowym. Właścicielami dóbr byli w kolejności Sierakowscy, Lubomirska, Stokowscy herbu Jelita. W Konarach już w XVI w. istniały wieś i folwark. Pod koniec XIX w. folwark posiadał 1 dom mieszkalny i 31 mieszkańców, a wieś 7 domów, 83 mieszkańców. W 1912 r. właścicielem majątku był Ryszard Desselberger.[1]
Przypis
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s.18, 24, 37, 62.